Dat 'voorlopig' in voorlopig koopcontract. Daar zit het 'm in. Want hier in Portugal blijken zelfs definitieve afspraken nooit helemaal zeker te zijn, laat staan voorlopige afspraken.
Maar eer we zo ver waren, ging daar - geheel in lijn met het verkoopproces tot zover - een héél verhaal aan vooraf.
Net zoals bij de onderhandelingen, die een nodig portie geduld vergden. Dat er eenmaal een accoord was bereikt over de prijs, kwam daardoor alsnog als een verrassing. Echter, anders dan in Nederland, is een mondeling accoord nog niet per se rechtsgeldig. Daarom dus een voorlopig koopcontract, ofwel "Contrato-promessa de compra e venda'. Een officiële vastlegging van de afspraken tussen koper en verkoper, waarbij naast de prijs ook een termijn en andere voorwaarden afgesproken behoren te worden.
Afspraak = afspraak
In ons geval duurde het alles bij elkaar zeker nog een maand voordat kopers en wij elkaar officieel konden treffen ten kantoren van de beste makelaar. In die maand waren er zeker drie eerdere afspraken hiertoe gemaakt, maar die bleken op dat juiste moment onverhoopt niet door te kunnen gaan. Stel je daarbij voor dat je op dinsdag om half drie hebt afgesproken en om drie uur wordt gebeld dat het niet door kan gaan. Goh. Voor diegenen die graag hun geduld eens op de proef willen stellen, kan ik je onze kopers van harte aanbevelen.
Vier maal bleek scheepsrecht - ach dat moet ook een keer kunnen, wie heeft trouwens bedacht dat dat altijd drie keer moet zijn - en zo troffen we elkaar vrijdag middag op het kantoor van de makelaar. Met het voorlopige koopcontract klaar voor ondertekening, konden we natuurlijk niet direct tot de kern van ons samenzijn komen, maar ging daar een drie kwartier van social talking aan vooraf. Eenmaal to-the-point bleek de termijn een eerste hindernis. De kopers wilde tijd om hun eigen huis te kunnen verkopen. Zeg maar tien maanden. Snel geteld tot en met juni 2019. Bij nader inzien geen probleem, want dan zou kleine Oliveira haar eerste schooljaar gewoon kunnen afmaken. Prima! What's next?
Kleine auto
"Je moet écht nog € 10.000,- van de prijs afhalen, beste P." - BAM! Het huis staat ook op mijn naam, maar ik verslikte me zo hard, dat ik m'n feministische standpunt maar even voor het gemak vergat. Hoezo onderhandelen? Hadden we dat station niet al pak een beet een maand geleden gepasseerd. We zijn hier verdorie toch om het voorlopige koopcontract te tekenen of ben ik nu gek? P. vouwt zijn handen in elkaar en dat is meestal geen goed teken. Maar in tegenstelling tot wat ik verwacht, besluit hij dat we er over zullen nadenken.
Dat deden we precies vijf minuten, want al op de terugweg was onze auto spreekwoordelijk te klein. We belden de koper (of niet-koper, whatever - hij zakt er maar in), dat we er niet over na zullen denken en bij de eerder genoemde prijs blijven. En dan wordt het wéér wachten......
Volgende keer: drie maanden later....
